Ελευθέριος Ανδρώνης
Η Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού, με τη βράβευση του λοχαγού που είχε «γαζώσει» τουρκικό υποβρύχιο το 1997, έστειλε μήνυμα προς όλους τους… μπον βιβέρ των πολιτικών γραφείων που αρέσκονται στον ενδοτισμό.
Βράβευση του ΕΑΑΣ: Πατριωτισμός, γενναιότητα, αίσθηση του καθήκοντος, αυταπάρνηση, ευθιξία. Είναι μερικές αρετές που έχουν γίνει πραγματικά δυσεύρετες στον πολιτικό κόσμο που – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – μοιάζει να βουλιάζει ολοένα και περισσότερο στην ανυποληψία.
Η Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) προχώρησε σε κάποιες βραβεύσεις υψηλού συμβολισμού, επαινώντας αυτές ακριβώς τις σπάνιες αρετές. Σε σημαίνουσες προσωπικότητες που με το ανάστημά τους ξεχώρισαν από τον γκρίζο συρφετό. Με τον τρόπο του ο καθένας είπε όχι στον ενδοτισμό, στη πολιτική κατευνασμού, στην ηττοπάθεια, στις σκοπιμότητες και τις παρεμβάσεις κάτω απ’ το τραπέζι.
Ο Λοχαγός που μίλησε τη «γλώσσα» των όπλων
Σε μια περίοδο τεταμένων σχέσεων με την Τουρκία που αραδιάζει προκλήσεις ασταμάτητα, και η ελληνική κυβέρνηση – επιεικώς – λουφάζει, η ΕΑΑΣ στα πλαίσια του δεύτερου συνεδρίου της, βράβευσε τον Υποστράτηγο εν αποστρατεία Κωνσταντίνο Κολοκούρη.
Ήταν ανήμερα του Πάσχα του 1997, όταν ο (τότε) λοχαγός επικεφαλής Λόχου Πεζοναυτών στο Φαρμακονήσι, έριξε δύο αντιαρματικά βλήματα και 3.000 σφαίρες εναντίον του τουρκικού υποβρυχίου S – 350 YLDIRAY, το οποίο είχε βγει στην επιφάνεια και κατευθυνόταν προς τον όρμο Θόλου του Φαρμακονησίου.
Ένα χρόνο μετά την κρίση των Ιμίων (1996), όπου κάποιοι πολιτικοί μας ευχαριστούσαν τους Αμερικάνους ή μιλούσαν για σημαίες που… τις πήρε ο αέρας, ένας λοχαγός έδειξε ποια είναι η σωστή «διπλωματική» απάντηση στην αποθράσυνση των Τούρκων. Μίλησε με τη «γλώσσα» που γνώριζε ο ίδιος. Σήκωσε ανάστημα και ξεχώρισε από τη νεοελληνική κακομοιριά του πολιτικού σκηνικού.
Ήταν μια πράξη αντίθεσης στον ωχαδερφισμό που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση. Να αντιμετωπίζουμε τα νταηλίκια του ιμπεριαλιστή Σουλτάνου, με κενά διαβήματα και παρακάλια στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ, μήπως χωθεί η λέξη «κύρωση» σε κάποια παράγραφο.
Η ΕΑΑΣ απέμεινε στον Κωνσταντίνο Κολοκούρη αντίγραφο σπαρτιάτικης κοπίδας με το πρόσταγμα «Μολών Λαβέ» με την αναφορά πως η τιμητική διάκριση έγινε στον υποστράτηγο διότι: «η πράξη του ανέδειξε το αιώνιο πνεύμα του Έλληνα μαχητή και εξύψωσε το ηθικό των ανδρών και των συναδέλφων του».
Μήνυμα εντός και εκτός συνόρων
Ήταν ένα σαφέστατο μήνυμα προς όλους τους εγχώριους τουρκόφιλους κόλακες. Αυτούς που έχουν καραμέλα το σλόγκαν της υποταγής :«δηλαδή τι θέλετε, πόλεμο;». Αυτούς που δεν ντρέπονται να μιλούν ανοιχτά για συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων, εξυπηρετώντας το καζάν – καζάν του Ερντογάν. Τους πεμπτοφαλαγγίτες που κάνουν προβλέψεις ηττοπάθειας και πανικού, για να δημιουργήσουν κλίμα υποχωρητικότητας.
Άλλα και μήνυμα προς τα έξω, προς το ίδιο το κράτος – ταραξία, που λέγεται Τουρκία. Πως το καρδιογράφημα αυτής της πατρίδας δεν έχει καταντήσει ακόμα μια ευθεία γραμμή. Πέρα από τη θλιβερή στασιμότητα κονσερβοποιημένων σταδιοδρομιών, υπάρχει ακόμα σκίρτημα για τα εθνικά ιδεώδη. Και μας θυμίζουν την Ελλάδα που θέλουμε να βλέπουμε.
Οι πολιτικές πιέσεις έχουν γίνει καθεστώς
Όμως τα ηχηρά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση δεν σταμάτησαν εκεί. Από την ΕΑΑΣ τιμήθηκε και ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ, Αντγος ε.α. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς διότι: «ως αρχηγός ΓΕΣ, έχοντας ως βασικό οδηγό των αποφάσεών του τη στρατιωτική αρετή και αξιοπρέπεια, δεν υπέκυψε στις πολιτικές πιέσεις που είχαν σχέση με παρεμβάσεις στα καθήκοντά του. Ως αποτέλεσμα τούτου, το πρωί της 25ης Ιουλίου 2012 έθεσε αιφνιδίως και αυτοβούλως τέρμα στη σταδιοδρομία του, απεμπολώντας τα προνόμια που απολαμβάνει ένας αρχηγός Γενικού Επιτελείου, τιμώντας έτσι τον βαθμό και τη θέση του και δίνοντας με τη στάση του το παράδειγμα στους νεότερους».
Το πολιτικό «καπέλωμα» στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι άλλη μια γάγγραινα που ταλανίζει αυτή τη χώρα. Οι ωμές πολιτικές παρεμβάσεις δηλαδή, που πολλές φορές πηγαίνουν κόντρα και στα ίδια τα συμφέροντα της Ελλάδας. Κάποιοι έδειξαν την αξιοπρέπεια να μην υποκύψουν στο πατρονάρισμα πολιτικών που δεν έχουν κολλήσει ούτε ένσημο στη ζωή τους. Δεν λογάριασαν τη «θεσούλα», άλλα την υπόληψη τους και τη θέση τους στην ιστορία.
Ακόμα τιμήθηκε ο επίτιμος υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ, Αντιστράτηγος ε.α. Ιωάννης Ραχωβίτσας, «για την πολυετή, με κίνδυνο ζωής του ιδίου και της οικογενείας του, συνεισφορά του στον αγώνα της παγκόσμιας κοινότητας ενάντια στα διεθνικά δίκτυα διακίνησης ναρκωτικών».
Οι Ένοπλες Δυνάμεις απαιτούν σεβασμό
Οι απόστρατοι αξιωματικοί, με τις βραβεύσεις τους, έστρεψαν την πυξίδα προς μια Ελλάδα πρωταγωνιστή και όχι κομπάρσο των διεθνών εξελίξεων. Που θα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις των εχθρικών κρατών με αποφασιστικότητα, και όχι κυνηγώντας τα ψίχουλα στήριξης των εταίρων.
Μια χώρα δημοκρατική, άλλα ελεύθερη από ξένες ή ντόπιες υστερόβουλες παρεμβάσεις. Με Ένοπλες Δυνάμεις που θα αντιμετωπίζονται από τη πολιτική σκηνή με τον δέοντα σεβασμό, και θα αφήνεται χώρος να «αναπνέουν». Ένας στρατός όχι φιμωμένος και παραγκωνισμένος όπως είναι σήμερα, άλλα ενεργός και συμπρωταγωνιστής δίπλα στo κράτος.
Μπορεί η αυταπάρνηση, ο πατριωτισμός, το αίσθημα ευθύνης, να έχουν γίνει άγνωστες λέξεις για πολλούς μπον βιβέρ πολιτικών γραφείων, άλλα εξακολουθούν να παραμένουν αναγνωρίσιμες από αξιότιμα στελέχη του Ελληνικού Στρατού.