(ἡ Θεομητορική ἑορτή τοῦ Γενεσίου της Θεοτόκου καί ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ)
Ἡ πρώτη ἱερή Ἀγρυπνία τῆς νέας ἰνδικτιῶνος, τοῦ νέου δηλαδή ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τελέσθηκε στό Ἱερό Κοινόβιο τήν παραμονή Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2023 μέ ἀφορμή τήν ἑορτή τῶν Γενεθλίων τῆς Θεοτόκου. Ἡ ἑορτή αὐτή ἀφορᾶ τό ἀνυπέρβλητο πάντοτε καί μεγαλειῶδες γεγονός τῆς γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἔγινε συνεργός τοῦ Θεοῦ στήν οἰκονομία τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Παναγία γεννήθηκε, ἦρθε στόν κόσμο καί διά μέσου αὐτῆς ἔγινε ἐφικτή, γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους, ἡ δυνατότητα τῆς λύτρωσής μας ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου. «Ἡ γέννησις σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ…» ἀναφέρει χαρακτηριστικά τό ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς πού τό ἀκούσαμε νά τό ψάλλει πολλές φορές ὁ χορός τῶν πατέρων τῆς Μονῆς μέσα στήν κατανυκτική ἡσυχία τῆς νύκτας…
Μετά τήν τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας καί μέ ἀφορμή τά τελευταῖα τραγικά γεγονότα πού συνέβησαν στήν πατρίδα μας (μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές, πλημμύρες, θάνατοι κτλ) ὁ ἅγιος Καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος ἐπεσήμανε στήν ὁμιλία του ὅτι ὅλα αὐτά πού ὑφίσταται σήμερα ὁ ἑλληνικός λαός καί γενικότερα ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα ἔχουν ὡς βαθύτερη αἰτία τήν μεγάλη ἀποστασία τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, τήν γενικευμένη ἀνομία καί τήν αὐξανόμενη ἁμαρτία τῆς σαρκός. Κάνοντας μία ἀναδρομή σέ γεγονότα τῆς Ἁγίας Γραφῆς (κατακλυσμός στήν ἐποχή τοῦ Νῶε, καταστροφή τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων, αἰφνίδιοι θάνατοι δεκαοκτώ Ἱεροσολυμιτῶν κατά τήν κατάρρευση τοῦ πύργου τοῦ Σιλωάμ) τά παραλλήλισε μέ τά σημερινά πρωτοφανή γεγονότα πού συνέβησαν καί συμβαίνουν στήν Ἑλλάδα καί σέ ὅλη τήν Εὐρώπη.
Στό τέλος τῆς ὁμιλίας του καί μέ ἀφορμή τήν ἑορτή τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ, ὁ ἅγιος Καθηγούμενος π. Χρυσόστομος ἀνέγνωσε ἀπό τό ΜΕΓΑ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ τῆς Ἐκκλησίας ἱκετήρια εὐχή πού ἀπευθυνόταν πρός τήν Θεοτόκο, γιά νά μεσιτεύσει ἐκείνη ὡς φιλεύσπλαχνη μάνα ὥστε ὁ Θεός νά γίνει ἵλεως πρός τό πλάσμα Του καί τή δημιουργία Του.
***
Μέ τήν Ἀκολουθία τῶν «Χαιρετισμῶν» τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, πού περιλαμβάνει εἰκοσιτέσσερεις «Οἴκους» καί στήν ὁποία κυριαρχεῖ ὁ χαιρετισμός «Χαῖρε, Ξύλον μακάριον», ξεκίνησε τήν παραμονή (Τετάρτη, 13 Σεπτεμβρίου) τῆς μεγάλης Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τ. Σταυροῦ ἡ ἱερή Ἀγρυπνία στό Ἱερό Κοινόβιο. Τό ποιητικό αὐτό ἀριστούργημα μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς (τό ἀπήγγειλαν τρεῖς ἱερομόναχοι καί ὁ ἅγιος Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος ἐκ περιτροπῆς κατά τόν τρόπο πού ἀπαγγέλονται οἱ «Χαιρετισμοί» στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τήν περίοδο τῆς Μ.Τεσσαρακοστῆς), μᾶς ὑπενθύμισε ὅτι ἡ πορεία τοῦ χριστιανοῦ εἶναι μιά πορεία, διά τοῦ σταυροῦ, πρός τήν Ἀνάσταση. Μιά πορεία μέσῳ τοῦ Γολγοθᾶ πρός τό φῶς.
Ὕστερα ἀπό τά ὄμορφα τροπάρια τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ὑμνογραφίας καθώς καί τά ἑκατοντάδες «Κύριε ἐλέησον» πού ἀκούσαμε νά ψάλλονται κατά τήν τελετή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τ. Σταυροῦ, τελέσθηκε τό ἱερό Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Στό ἱερό συλλείτουργο συμμετεῖχε ὁ ἅγιος Καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας τόνισε στήν ὁμιλία του ὅτι ὁ κάθε ἄνθρωπος φέρει στή ζωή του ἕναν σταυρό, ἕναν προσωπικό σταυρό, πού τόν τοποθέτησε στούς ὤμους του ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας. Ὁ σταυρός αὐτός εἶναι μικρός καί ἐλαφρύς σέ σχέση μέ τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Αὐτόν τόν σταυρό ὀφείλουμε νά τόν κρατήσουμε μέ αὐταπάρνηση ἀκολουθώντας τόν Σωτήρα καί εὐεργέτη μας Ἰησοῦ Χριστό.
