Τι συμβαίνει με την «ξαφνικίτιδα»; Τα περιστατικά αιφνίδιων θανάτων κατακλύζουν την επικαιρότητα, αλλά κυβέρνηση, δημοσιογράφοι, ακόμα και αρκετοί πολίτες προσποιούνται πως δεν συμβαίνει τίποτα
Ελευθέριος Ανδρώνης
Ξαφνικίτιδα: Αν οι κυβερνήσεις των κρατών στα χρόνια της πανδημίας προσπάθησαν να εξοικειώσουν τους λαούς με το «επείγον» και το «έκτακτο», μετά την πανδημία επιχειρούν να τον συμφιλιώσουν με το «ξαφνικό». Ζούμε σε μια περίοδο όπου ολόκληρος ο πλανήτης μαστίζεται από «ξαφνικούς θανάτους» και στην Ελλάδα ούτε λίγο – ούτε πολύ το αντιμετωπίζουμε σαν ένα φυσικό φαινόμενο που ήρθε ουρανοκατέβατο. Εάν κάποιος δεν βλέπει στις μέρες μας ότι εξελίσσεται μια «επιδημία» μοιραίων «συμπτώσεων», τότε ή είναι άτομο με κάποια σοβαρή διαταραχή αντίληψης ή απλώς εθελοτυφλεί.
Οι ειδήσεις για «ξαφνικούς» θανάτους νέων άλλα και ανθρώπων μεγαλύτερων ηλικιών, έχουν γίνει πλέον καθημερινό φαινόμενο. Ακόμα τραγικότερο, τείνουν να γίνουν αδιάφορο κομμάτι της καθημερινότητας όπου ο πολίτης στέκεται να του ρίξει μια σύντομη ματιά και πηγαίνει βιαστικά παρακάτω, υπνωτισμένος με το φιλοτομαρικό σκεπτικό: «ευτυχώς που δεν συνέβη σε εμένα».
Οι πολλοί αποφεύγουν σκόπιμα το αυτονόητο ερώτημα: τι προκαλεί όλους αυτούς τους θανάτους; Κανένας προβληματισμός, κανένα ερώτημα, καμία ανάγκη να δοθούν εξηγήσεις. Το θυμικό βρίσκεται σε μια κατάσταση αφασίας. Κόσμος που τρέμει το φυλλοκάρδι του να αναζητήσει αλήθειες, γιατί «όσα λιγότερα ξέρουμε, τόσο το καλύτερο»! Θα έλεγε κανείς πως συμπεριφέρονται σαν να προσπαθούν να «ξορκίσουν» το κακό με την ηθελημένη άγνοια, παρά το ότι πρόκειται για ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου, στην κυριολεξία.
Στις περισσότερες χώρες του Δυτικού κόσμου, το πεδίο συζήτησης για τις παρενέργειες των εμβολίων έχει ανοίξει εδώ και πολλούς μήνες. Σε αρκετές περιπτώσεις κρατών, η αναζήτηση αιτιών και εξηγήσεων έχει αναβαθμιστεί σε επίπεδο θεσμών και η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη. Στην Ελλάδα επικρατεί πλήρως η αποσιώπηση, η συγκάλυψη, το «θάψιμο» του θέματος.
Με διαφορά μερικών ωρών πέθαναν ξαφνικά ο δημοσιογράφος των Παραπολιτικών Παναγιώτης Τζένος (46 ετών) και ο σκηνοθέτης της ΕΤ3 Απόστολος Τσιτσούλης (60 ετών). Ένας 20χρονος ποδοσφαιριστής στην Καρδίτσα πέθανε από ισχαιμικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Πριν μια εβδομάδα ένας 15χρονος στην Αρχαία Ολυμπία, πέθανε αιφνιδίως στο κρεβάτι του. Στα Γιάννενα, 33χρονος βρέθηκε νεκρός και αυτός στο κρεβάτι του. Αυτά είναι ελάχιστα μόνο περιστατικά, μπροστά στην σωρεία ξαφνικών θανάτων που απασχολούν την επικαιρότητα από τις αρχές του 2021.
Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων κρατούν επιμελώς το θέμα εκτός ατζέντας ή κάποιες φορές αναφέρουν τα περιστατικά «ξαφνικίτιδας» με φανερή αμηχανία και χωρίς καμία διάθεση διερεύνησης. Όταν πρόσφατα μια δημοσιογράφος ρώτησε σε τηλεοπτική εκπομπή του ΑΝΤ1 τον Θάνο Πλεύρη για το που βρίσκονται οι έρευνες για τους αιφνίδιους θανάτους παιδιών, ο υπουργός Υγείας το έριξε στο… καλαματιανό και απαντώντας άλλα αντ’ άλλων έφτασε στο τέλος να αυτο-συγχαίρεται για το πρόγραμμα… ψηφιακών μαστογραφιών!
Αν η έρευνα για τις «ξαφνικίτιδες» βασιζόταν αποκλειστικά στους θεσμούς της ελληνικής Πολιτείας, είναι παραπάνω από βέβαιο πως το ζήτημα θα έμενε χαμένο στο μαύρο σκοτάδι. Αυτό αποδείχθηκε και από το ζήτημα της φαρμακοεπαγρύπνησης, αφού στον καιρό της πανδημίας ο δημόσιος λόγος για συμπλήρωση «κίτρινης κάρτας» μετά από συμπτώματα που ενδέχετο να σχετίζονται με τα mRNA εμβόλια ουσιαστικά ποινικοποιήθηκε, με τον καθηγητή Δημήτρη Κούβελα να τραβιέται στα δικαστήρια επειδή τόλμησε να πει το απολύτως αυτονόητο.
Ας μην ξεχνούμε πως στην περίοδο των μαζικών εμβολιασμών στην Ελλάδα, υπήρχαν «ειδικοί» που έβγαιναν στα κανάλια και έλεγαν στον κόσμο να εμβολιαστεί άφοβα γιατί «τι σας νοιάζει τι θα προκαλέσει το εμβόλιο μετά από χρόνια;». Άλλα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα περί του θέματος διαβεβαίωνε τον λαό πως «το εμβόλιο είναι απολύτως ασφαλές» ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2020, πριν καν φτάσει η πρώτη παρτίδα σκευασμάτων στην χώρα μας, που την υποδεχθήκαμε με τόση επισημότητα σαν να ήταν αρχηγός… κράτους.
Στην Ελλάδα απόλυτη σιωπή – Στο εξωτερικό ανησυχητικά ευρήματα
Αφού εντός των συνόρων βασιλεύει το απόλυτο σκότος στον τομέα της επίσημης έρευνας και πληροφόρησης, οι μόνες αποκαλύψεις έρχονται από άλλες χώρες που οι θεσμοί τους δεν έχουν αλωθεί εντελώς από τα διεφθαρμένα συμφέροντα. Η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα θυμίζει κάποια απομονωμένα και περίκλειστα καθεστώτα που επέβαλλαν απόλυτη λογοκρισία και που η μόνη επαφή των πολιτών με τον πραγματικό κόσμο, γινόταν μέσω κάποιων σποραδικών μηνυμάτων με πληροφορίες από το εξωτερικό. Σε τέτοιο κατάντημα βρισκόμαστε σήμερα, απλά έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια εποχή άμεσης πρόσβασης στην πληροφορία (για την ώρα).
Η είδηση πως το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε ότι διεξάγει έρευνα για το αν το επικαιροποιημένο εμβόλιο της Pfizer -BioNTech για τον κορονοϊο δημιουργεί αυξημένο κίνδυνο για ισχαιμικό εγκεφαλικό, μεταφέρθηκε (αναγκαστικά) και από τα ελληνικά ΜΜΕ και έχει προκαλέσει σάλο.
Επίσης, κατόπιν συνεχών αιτήσεων δικηγόρων, το CDC έδωσε στην δημοσιότητα (με εξαιρετική αργοπορία) την τελική έκθεση για τις ανεπιθύμητες παρενέργειες των εμβολίων για την COVID-19. Εκεί διαπιστώθηκαν συνολικά 770 διαφορετικοί τύποι ανεπιθύμητων ενεργειών σε ηλικίες 18+, εκ των οποίων πάνω από 500 (ή τα 2/3) σχετίζονταν με μυοκαρδίτιδες/περικαρδίτιδες. Ανησυχητικά ευρήματα για θανάτους και μια σειρά από θρομβοεμβολικά, καρδιακά, νευρολογικά, αιμορραγικά, αιματολογικά και ανοσοποιητικά επεισόδια περιλαμβάνονται στην έκθεση.
Για τα παιδιά ηλικίας από 12 έως 17 ετών καταγράφηκαν 96 σήματα ασφαλείας (που αφορούν παρενέργειες όπως μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα, πνευμονική εμβολή, παράλυση Bell κ.α.) και για τα παιδιά 5 έως 11 ετών καταγράφηκαν 66 σήματα ασφαλείας (που αφορούν παρενέργειες όπως μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα, κοιλιακή δυσλειτουργία και ανεπάρκεια καρδιακής βαλβίδας κ.α).
Σύμφωνα με την ανάλυση του CDC, ο αριθμός των σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν σε λιγότερο από δύο χρόνια για τα εμβόλια mRNA COVID-19 είναι 5,5 φορές μεγαλύτερος από όλες τις σοβαρές αναφορές για εμβόλια που χορηγήθηκαν στις ΗΠΑ από το 2009. Και ασφαλώς σε όλα αυτά τα στοιχεία δεν πρέπει να παραλείπεται ο πάντα υπαρκτός και υπολογίσιμος παράγοντας της υποκαταγραφής.
Όσο το CDC εξετάζει με κάθε άνεση χρόνου το αν τα εμβόλια σχετίζονται με τα εγκεφαλικά και όσο οι μελέτες για τις σοβαρότατες παρενέργειες των εμβολίων βγαίνουν στην επιφάνεια με το σταγονόμετρο, «ειδικοί» στην Ελλάδα πιέζουν για 5η δόση και προεξοφλούν πως ο εμβολιασμός πρέπει να γίνει ετήσιο έθιμο, ενώ χιλιάδες κόσμου εξακολουθούν να δέχονται να γίνουν πειραματόζωα για μια ίωση με θνητότητα συγκρίσιμη μιας σοβαρής εποχικής γρίπης.
Και οι ξαφνικοί θάνατοι συνεχίζονται αμείωτοι στο φόντο αυτής της δυστοπικής πραγματικότητας. Αλλά πιο ανησυχητικό φαινόμενο και από την ίδια την επιδημία «ξαφνικίτιδας» είναι πως πολλοί χάνουν την κριτική ικανότητα να αναρωτιούνται το γιατί συμβαίνει αυτό που συμβαίνει…