Ἡ περίοδος τήν ὁποία
διατρέχουμε εἶναι ἡ πλέον χαρούμενη περίοδος τοῦ ἔτους. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὅταν
μετά τήν ἀνάστασί του συνήντησε τίς μυροφόρες, ἀνεφώνησε: «χαίρετε». Καί ὅλοι οἱ
χριστιανοί ψάλλουμε «Χριστός ἀνέστη» καί βοῶμεν: «Χαίρετε λαοί καί ἀγαλλιᾶσθε»,
διότι «Χριστός ἐγήγερται, εὐφροσύνη αἰώνιος».
διατρέχουμε εἶναι ἡ πλέον χαρούμενη περίοδος τοῦ ἔτους. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὅταν
μετά τήν ἀνάστασί του συνήντησε τίς μυροφόρες, ἀνεφώνησε: «χαίρετε». Καί ὅλοι οἱ
χριστιανοί ψάλλουμε «Χριστός ἀνέστη» καί βοῶμεν: «Χαίρετε λαοί καί ἀγαλλιᾶσθε»,
διότι «Χριστός ἐγήγερται, εὐφροσύνη αἰώνιος».
Ὁ χαιρετισμός αὐτός
περιέχει ὅλο τό χαρμόσυνο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, ὅτι ὁ Χριστός ὄντως ἀναστήθηκε
γιά νά ἀναστήση ὅλο τό γένος τῶν ἀνθρώπων, ὅτι ὁ θάνατος καταπατήθηκε, ὁ πόνος
καί ἡ φθορά καταργήθηκαν γιά νά ἀντικατασταθοῦν μέ τήν χαρά καί τήν αἰώνια ζωή,
ὅτι δέν ὑπάρχει μεγαλυτέρα ἐλπίς καί ἀγαλλίασις. Γι᾿ αὐτό μποροῦμε καί ἐμεῖς νά
ἐπαναλαμβάνουμε τόν χαιρετισμό τοῦ ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ πρός τούς ἐπισκέπτες
του: «Χαρά μου, Χριστός ἀνέστη». Δέν προσφωνοῦμε τούς ἀνθρώπους μέ τό ὄνομά
τους, ἀλλά μέ τό ὄνομα τῆς χαρᾶς.
περιέχει ὅλο τό χαρμόσυνο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, ὅτι ὁ Χριστός ὄντως ἀναστήθηκε
γιά νά ἀναστήση ὅλο τό γένος τῶν ἀνθρώπων, ὅτι ὁ θάνατος καταπατήθηκε, ὁ πόνος
καί ἡ φθορά καταργήθηκαν γιά νά ἀντικατασταθοῦν μέ τήν χαρά καί τήν αἰώνια ζωή,
ὅτι δέν ὑπάρχει μεγαλυτέρα ἐλπίς καί ἀγαλλίασις. Γι᾿ αὐτό μποροῦμε καί ἐμεῖς νά
ἐπαναλαμβάνουμε τόν χαιρετισμό τοῦ ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ πρός τούς ἐπισκέπτες
του: «Χαρά μου, Χριστός ἀνέστη». Δέν προσφωνοῦμε τούς ἀνθρώπους μέ τό ὄνομά
τους, ἀλλά μέ τό ὄνομα τῆς χαρᾶς.
Ὅπως οἱ μαθηταί
τοῦ Χριστοῦ «ἐχάρησαν ἰδόντες τόν Κύριον», ἔτσι καί ἐμεῖς νά χαίρωμεν, διότι «ἰδού
ἦλθε διά τοῦ σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ». Ἄς δοῦμε ὅμως ποιά εἶναι ἡ ἀφετηρία
τῆς χαρᾶς. Ἡ χαρά πηγάζει ἀπό τήν ἀνάστασι καί ἡ ἀνάστασις προέρχεται ἀπό τόν
τάφο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας, δηλαδή τῆς φθορᾶς τοῦ ἀνθρώπου.
[…]
τοῦ Χριστοῦ «ἐχάρησαν ἰδόντες τόν Κύριον», ἔτσι καί ἐμεῖς νά χαίρωμεν, διότι «ἰδού
ἦλθε διά τοῦ σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ». Ἄς δοῦμε ὅμως ποιά εἶναι ἡ ἀφετηρία
τῆς χαρᾶς. Ἡ χαρά πηγάζει ἀπό τήν ἀνάστασι καί ἡ ἀνάστασις προέρχεται ἀπό τόν
τάφο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας, δηλαδή τῆς φθορᾶς τοῦ ἀνθρώπου.
[…]
Ὅμως, «δόξα σοι ὁ
Θεός, σταυρώθηκε ὁ Χριστός, ἐτάφη, κατέβηκε στόν ἅδη, ἐσκύλευσε τούς νεκρούς,
δηλαδή εἰσῆλθε μέσα στά μυστήρια τοῦ σκότους, ἅρπαξε τόν ἄνθρωπο καί τόν ἀνέβασε
ἐπάνω· γι᾿ αὐτό λέμε «ἀνέστη ἐκ νεκρῶν». Κατόπιν ἀνελήφθη καί ἀπό τότε ὅλοι μᾶς
γνωρίζουμε ὅτι ὁ ἀναστάς Χριστός ἔχει ἕτοιμάσει γιά ὅλους ἐμᾶς τόπο ἐξαίσιο καί
λαμπρό καί μάλιστα ἐκ δεξιῶν του. Μᾶς καθίζει πλάι του. Τί μεγαλεῖο! Τί
μεγαλειώδης εἶναι ὁ οὐράνιος Πατέρας μας! Τί φιλανθρωπία! Πόσο μεγάλη εἶναι ἡ
στοργή καί ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας! Ὅλους μᾶς θέλει γύρω του, γιά νά μετέχωμε τῆς
θεϊκῆς ζωῆς, τῆς ἀναστάσεως, τῆς δόξης καί τῆς αἰωνίου χαρᾶς του. Μᾶς ἔφερε
στόν κόσμο, γιά νά πανηγυρίζωμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά καί μέ χαρά. Ἄς φυλάττωμε
μέσα στήν καρδιά μας τήν χαρά, ὅπως μᾶς φυλάττει ὁ Θεός τόν τόπο τόν ὁποῖον ἔχει
ἑτοιμάσει εἰδικῶς γιά μᾶς. […]
Θεός, σταυρώθηκε ὁ Χριστός, ἐτάφη, κατέβηκε στόν ἅδη, ἐσκύλευσε τούς νεκρούς,
δηλαδή εἰσῆλθε μέσα στά μυστήρια τοῦ σκότους, ἅρπαξε τόν ἄνθρωπο καί τόν ἀνέβασε
ἐπάνω· γι᾿ αὐτό λέμε «ἀνέστη ἐκ νεκρῶν». Κατόπιν ἀνελήφθη καί ἀπό τότε ὅλοι μᾶς
γνωρίζουμε ὅτι ὁ ἀναστάς Χριστός ἔχει ἕτοιμάσει γιά ὅλους ἐμᾶς τόπο ἐξαίσιο καί
λαμπρό καί μάλιστα ἐκ δεξιῶν του. Μᾶς καθίζει πλάι του. Τί μεγαλεῖο! Τί
μεγαλειώδης εἶναι ὁ οὐράνιος Πατέρας μας! Τί φιλανθρωπία! Πόσο μεγάλη εἶναι ἡ
στοργή καί ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας! Ὅλους μᾶς θέλει γύρω του, γιά νά μετέχωμε τῆς
θεϊκῆς ζωῆς, τῆς ἀναστάσεως, τῆς δόξης καί τῆς αἰωνίου χαρᾶς του. Μᾶς ἔφερε
στόν κόσμο, γιά νά πανηγυρίζωμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά καί μέ χαρά. Ἄς φυλάττωμε
μέσα στήν καρδιά μας τήν χαρά, ὅπως μᾶς φυλάττει ὁ Θεός τόν τόπο τόν ὁποῖον ἔχει
ἑτοιμάσει εἰδικῶς γιά μᾶς. […]
Κατέβηκε ὁ
Χριστός ἀπό τόν οὐρανό. Ἀφοῦ κατέβηκε, θά μᾶς ἐγκαταλείψη; Πλάι μας καί μέσα
μας εἶναι. Εἶναι Θεός ἀεικίνητος, πανταχοῦ παρών. Βεβαίως δέν τόν βλέπομε μέ τά
μάτια μας, ἀλλά στήν κρίσιμη στιγμή τῆς ζωῆς μας θά νοιώσουμε καί θά
κατανοήσωμε τήν πανταχοῦ παρουσία του. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέγει ἡ Ἁγία
Γραφή, ἔχει τάς τρίβους του. Ὅπως ἔχουν τά καράβια τόν πλοῦν τους, ὅπως ἔχουν οἱ
δορυφόροι τήν δική τους τροχιά, ἔτσι καί ὁ Θεός ἔχει τίς τροχιές του. Γυρίζει
παντοῦ. […]
Χριστός ἀπό τόν οὐρανό. Ἀφοῦ κατέβηκε, θά μᾶς ἐγκαταλείψη; Πλάι μας καί μέσα
μας εἶναι. Εἶναι Θεός ἀεικίνητος, πανταχοῦ παρών. Βεβαίως δέν τόν βλέπομε μέ τά
μάτια μας, ἀλλά στήν κρίσιμη στιγμή τῆς ζωῆς μας θά νοιώσουμε καί θά
κατανοήσωμε τήν πανταχοῦ παρουσία του. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέγει ἡ Ἁγία
Γραφή, ἔχει τάς τρίβους του. Ὅπως ἔχουν τά καράβια τόν πλοῦν τους, ὅπως ἔχουν οἱ
δορυφόροι τήν δική τους τροχιά, ἔτσι καί ὁ Θεός ἔχει τίς τροχιές του. Γυρίζει
παντοῦ. […]
Πόσες ἐμπειρίες
χαρᾶς καί ἀναστάσιμης ζωῆς ἔχουμε στήν θεία λειτουργία! Ὅταν κοινωνᾶμε, ξεύρετε
τί παίρνουμε μέσα μας; Ἀθανασία! Ὅταν πάλι λέμε, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν
με τόν ἁμαρτωλόν», κοινωνᾶμε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Ἄς μήν τά ξεχνᾶμε αὐτά τά
πράγματα, διότι πρέπει νά εἴμαστε μαζί μέ ὅλους ἐκείνους πού εἶναι χαρούμενοι
στόν οὐρανό. Οἱ ἅγιοι ἐπάνω στόν οὐρανό δέν εἶναι κατηφεῖς. Δοξάζουν τόν Θεόν,
«δεδοξασμένος ἐν ἁγίοις». […] Κατεβαίνουν οἱ οὐρανοί, κατεβαίνει ἡ Παναγία
Τριάς, διότι κατέβηκε ὁ Κύριος. Ὅταν ἐν συνεχείᾳ μέ τήν ἀνάληψι ἀνέβηκε στούς οὐρανούς,
δέν μᾶς ἄφησε μόνους. Ἄνοιξε δρόμο καί κατεβαίνει καί περιπολεῖ ὅλη τήν οἰκουμένη
καί κάθε καρδιά καί κερνᾶ μέ τήν ἀγάπη του τήν χαρά σέ ὅλον τόν κόσμο, ὅταν τοῦ
τήν ζητᾶμε. Κράζει: «Χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε».
χαρᾶς καί ἀναστάσιμης ζωῆς ἔχουμε στήν θεία λειτουργία! Ὅταν κοινωνᾶμε, ξεύρετε
τί παίρνουμε μέσα μας; Ἀθανασία! Ὅταν πάλι λέμε, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν
με τόν ἁμαρτωλόν», κοινωνᾶμε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Ἄς μήν τά ξεχνᾶμε αὐτά τά
πράγματα, διότι πρέπει νά εἴμαστε μαζί μέ ὅλους ἐκείνους πού εἶναι χαρούμενοι
στόν οὐρανό. Οἱ ἅγιοι ἐπάνω στόν οὐρανό δέν εἶναι κατηφεῖς. Δοξάζουν τόν Θεόν,
«δεδοξασμένος ἐν ἁγίοις». […] Κατεβαίνουν οἱ οὐρανοί, κατεβαίνει ἡ Παναγία
Τριάς, διότι κατέβηκε ὁ Κύριος. Ὅταν ἐν συνεχείᾳ μέ τήν ἀνάληψι ἀνέβηκε στούς οὐρανούς,
δέν μᾶς ἄφησε μόνους. Ἄνοιξε δρόμο καί κατεβαίνει καί περιπολεῖ ὅλη τήν οἰκουμένη
καί κάθε καρδιά καί κερνᾶ μέ τήν ἀγάπη του τήν χαρά σέ ὅλον τόν κόσμο, ὅταν τοῦ
τήν ζητᾶμε. Κράζει: «Χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε».
Καί ἡ Ἐκκλησία
μας τί μᾶς λέγει; «Χριστός ἀνέστη». «Χαίρετε!» Ξεύρετε πῶς ὀνομάζεται ἡ Ἐκκλησία
μας στήν Ἁγία Γραφή; «Καλλονή». Μία καλλονή ὑπάρχει, ἡ Ἐκκλησία, πού μᾶς δίδει
τήν χαρά καί τήν εἰρήνη. Διότι ἡ Ἐκκλησία μας ἀκούει τήν φωνή τοῦ Χριστοῦ καί
λέγει: «χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία». […]
μας τί μᾶς λέγει; «Χριστός ἀνέστη». «Χαίρετε!» Ξεύρετε πῶς ὀνομάζεται ἡ Ἐκκλησία
μας στήν Ἁγία Γραφή; «Καλλονή». Μία καλλονή ὑπάρχει, ἡ Ἐκκλησία, πού μᾶς δίδει
τήν χαρά καί τήν εἰρήνη. Διότι ἡ Ἐκκλησία μας ἀκούει τήν φωνή τοῦ Χριστοῦ καί
λέγει: «χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία». […]
Ὅλοι μας εἴμεθα
πιστά τέκνα τοῦ Θεοῦ, ἄλλος πρῶτος καί ἄλλος δεύτερος. Ὅπως λέγει ὁ Κατηχητικός
λόγος τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου τό Πάσχα, ὅλοι εἴμαστε κεκλημένοι γιά τήν βασιλεία
τοῦ Θεοῦ. Καί οἱ πρῶτοι καί οἱ δεύτεροι εἰσέλθετε εἰς τόν νυμφῶνα τοῦ Χριστοῦ.
Εἶσαι πρῶτος, εἶσαι δεύτερος, εἶσαι ἑκατομμυριοστός; Ἐπικαλέσου τό ὄνομα τοῦ
Κυρίου μέ πίστι καί ἀμέσως θά καταλάβης ὅτι ἤσουν καί εἶσαι κεκλημένος γιά τήν
βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
πιστά τέκνα τοῦ Θεοῦ, ἄλλος πρῶτος καί ἄλλος δεύτερος. Ὅπως λέγει ὁ Κατηχητικός
λόγος τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου τό Πάσχα, ὅλοι εἴμαστε κεκλημένοι γιά τήν βασιλεία
τοῦ Θεοῦ. Καί οἱ πρῶτοι καί οἱ δεύτεροι εἰσέλθετε εἰς τόν νυμφῶνα τοῦ Χριστοῦ.
Εἶσαι πρῶτος, εἶσαι δεύτερος, εἶσαι ἑκατομμυριοστός; Ἐπικαλέσου τό ὄνομα τοῦ
Κυρίου μέ πίστι καί ἀμέσως θά καταλάβης ὅτι ἤσουν καί εἶσαι κεκλημένος γιά τήν
βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Στούς ἀποστόλους,
στούς ἁγίους, σέ ὅλους τούς χριστιανούς λέγει ὁ Κύριος: «χαίρετε ὅτι τά ὀνόματα
ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Γράφηκαν οἱ ἄγγελοι καί οἱ ἀρχάγγελοι, γραφήκαμε
καί ἐμεῖς στόν οὐρανό. Μᾶς περιμένει στήν χαρά του ὁ Κύριος. Πρῶτοι καί
δεύτεροι καί τρίτοι, ὅλοι ἄς ὁμολογοῦμε τόν Θεόν μέ τήν χαρά μας καί ἄς
γινώμεθα καυχήματα τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡσάν νά εἴμεθα ὅλοι ἀπόστολοι καί
μυροφόροι, πρό πάντων ὅμως θερμοί ἐρασταί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὥστε κάθε μέρα νά ἔχωμε
πασχαλινή χαρά.
στούς ἁγίους, σέ ὅλους τούς χριστιανούς λέγει ὁ Κύριος: «χαίρετε ὅτι τά ὀνόματα
ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Γράφηκαν οἱ ἄγγελοι καί οἱ ἀρχάγγελοι, γραφήκαμε
καί ἐμεῖς στόν οὐρανό. Μᾶς περιμένει στήν χαρά του ὁ Κύριος. Πρῶτοι καί
δεύτεροι καί τρίτοι, ὅλοι ἄς ὁμολογοῦμε τόν Θεόν μέ τήν χαρά μας καί ἄς
γινώμεθα καυχήματα τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡσάν νά εἴμεθα ὅλοι ἀπόστολοι καί
μυροφόροι, πρό πάντων ὅμως θερμοί ἐρασταί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὥστε κάθε μέρα νά ἔχωμε
πασχαλινή χαρά.
Ὁ Χριστός, ὅταν ἀναστήθηκε
καί εἶδε τήν Μαρία τήν Μαγδαληνή, τήν ἐκάλεσε: «Μαρία». Δέν τόν εἶχε γνωρίσει
προηγουμένως, διότι εἶχε γίνει ἀλλοιῶς, εἶχε ἀλλάξει τό σχῆμα του. Ὅταν τῆς
μίλησε μέ τό ὄνομά της, κατάλαβε ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Χριστός καί λέγει
«ραββουνί», πού σημαίνει, «διδάσκαλέ μου!». Ἔτσι, ὀνομαστικῶς, μᾶς καλεῖ καί μᾶς
ὁ Χριστός. Καί ὅπως ἐκείνη ἀπήντησε «ραββουνί», «διδάσκαλέ μου», ὁμοίως καί ἐμεῖς
νά νοιώθωμε ὅτι εἶναι δικός μας ὁ Χριστός καί ὅτι τόν ἔχομε μέσα μας. Ὅταν θά εἴμεθα
χαρούμενοι, θά μποροῦμε νά εὐχώμεθα καί στούς ἄλλους τήν χαρά.
καί εἶδε τήν Μαρία τήν Μαγδαληνή, τήν ἐκάλεσε: «Μαρία». Δέν τόν εἶχε γνωρίσει
προηγουμένως, διότι εἶχε γίνει ἀλλοιῶς, εἶχε ἀλλάξει τό σχῆμα του. Ὅταν τῆς
μίλησε μέ τό ὄνομά της, κατάλαβε ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Χριστός καί λέγει
«ραββουνί», πού σημαίνει, «διδάσκαλέ μου!». Ἔτσι, ὀνομαστικῶς, μᾶς καλεῖ καί μᾶς
ὁ Χριστός. Καί ὅπως ἐκείνη ἀπήντησε «ραββουνί», «διδάσκαλέ μου», ὁμοίως καί ἐμεῖς
νά νοιώθωμε ὅτι εἶναι δικός μας ὁ Χριστός καί ὅτι τόν ἔχομε μέσα μας. Ὅταν θά εἴμεθα
χαρούμενοι, θά μποροῦμε νά εὐχώμεθα καί στούς ἄλλους τήν χαρά.
Μέ πολλή χαρά σᾶς
χαιρετῶ καί σᾶς εὔχομαι θερμῶς μέ τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Λοιπόν, ἀδελφοί,
χαίρετε»· «χαίρετε καί συγχαίρετέ μοι». «Πάντοτε χαίρετε».
χαιρετῶ καί σᾶς εὔχομαι θερμῶς μέ τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Λοιπόν, ἀδελφοί,
χαίρετε»· «χαίρετε καί συγχαίρετέ μοι». «Πάντοτε χαίρετε».
(Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία «Χαρά
καί σύγχρονος κόσμος» τοῦ †Ἀρχιμ. Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτη ἀπό τό βιβλίο
Σταθμοί στήν Πνευματική Ζωή, ἐκδ. Ἱ. Κοινόβιον Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, Ὀρμύλια
2003, σ.219-234)
καί σύγχρονος κόσμος» τοῦ †Ἀρχιμ. Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτη ἀπό τό βιβλίο
Σταθμοί στήν Πνευματική Ζωή, ἐκδ. Ἱ. Κοινόβιον Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, Ὀρμύλια
2003, σ.219-234)